ناسا مانور محافظت از زمین در برابر برخورد سیارک را شروع کرد - وبلاگ آپ

به گزارش وبلاگ آپ، ناسا ساعتی پیش دارت را به عنوان نخستین مأموریت دفاع سیاره ای خود برای تمرین اقدامات لازم در صورت تهدید سیاره زمین به وسیله یک سیارک سرگردان، به فضا پرتاب کرد.

مأموریت آزمایش تغییر راستا سیارک دوتایی (Double Asteroid Redirection Test) یا دارت (DART) در ساعت 01:20 منطقه زمانی شرقی (09:50 به وقت تهران) از مجتمع پرتاب فضایی 4 در پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ کالیفرنیا پرتاب شد.

دارت به وسیله یک موشک فالکون 9 اسپیس ایکس به فضا رفت و طبق برنامه ریزی پس از پیمودن میلیون ها کیلومتر طی آزمایش دفاع سیاره ای به صورت عمدی با یک سیارک برخورد خواهد نمود.

حدود 9 دقیقه پس از پرتاب، بوستر مرحله اول موشک فالکون 9 به زمین بازگشت و بر روی سکوی شناور بدون سرنشین البته که هنوز دوستت دارم در اقیانوس اطلس فرود آمد. با این بازگشت، اسپیس ایکس مجموع بازیابی بوستر موشک های خود را به عدد 95 رساند.

دارت هم اکنون در راه انجام آزمایش دفاع سیاره ای است. این مأموریت از یک روش برخورد جنبشی (Kinetic Impact Technique) برای تغییر راستا یک سیارک استفاده می نماید. به بیان دیگر، فضاپیما با یک تخته سنگ فضایی برخورد می نماید تا جهت آن را تغییر دهد.

دارت به یک قمر با نام دیفورموس (Dimorphos) که به دور یک سیارک بزرگ تر با نام دیدیموس (Didymos) می چرخد، برخورد خواهد نمود و بدین ترتیب طبق برآوردها مدار این سیارک کوچک به دور سیارک بزرگ تر، چند دقیقه کوتاه تر خواهد شد.

توماس زوربوچن (Thomas Zurbuchen) معاون اداره مأموریت های علمی ناسا گفت: این برخورد عمدی یک فضاپیما با یک صخره است. آنچه کوشش می کنیم بیاموزیم این است که چگونه یک تهدید برای سیاره زمین را منحرف کنیم.

لازم به یادآوری است که به گفته کارشناسان، دارت تنها یک آزمایش است و حتی اگر آزمایش طبق برنامه ریزی پیش نرود، سیارک و قمر هدف آن، هیچ کدام خطری برای حرکت در راستا زمین ندارند. امی مینزر (Amy Mainzer) ستاره شناس و پژوهشگر اصلی مأموریت کاوشگر فروسرخ میدان باز اجرام نزدیک به زمین (NEOWISE) تأکید کرد که این اجرام هیچ شانسی برای برخورد با زمین ندارند.

او اضافه کرد: این یک سناریوی بسیار بعید است. با این وجود، این احتمال وجود دارد که روزی سیارکی وجود داشته باشد که خطری جدی برای زمین و ساکنان آن ایجاد کند.

آزمایش دارت به ناسا نشان می دهد که یک روش برخورد جنبشی چگونه می تواند در برابر سیارکی که برای زمین تهدید محسوب می گردد، عمل کند. اگر در آینده یک سیارک بزرگ شناسایی گردد، که به گونه ای خطری برای زمین به شمار رود، دست کم از نظر تئوری ناسا می تواند فضاپیمایی مانند دارت را برای برخورد با آن بفرستد، تا جهت آن را تغییر دهد.

هم اکنون چنین سیارک خطرآفرینی شناخته نشده است. با این وجود به گفته زوربوچن و مینزر دانشمندان تنها حدود 40 درصد از تمام اجرام نزدیک به زمین را به دقت طبقه بندی نموده اند. در این میان گفته کریستینا توماس (Cristina Thomas) هم اکنون دانشمندان تقریبا 90 درصد از تمام سیارک های نزدیک به زمین را لیست بندی نموده اند؛ اجرامی که به میزان سنگ های فضایی که میلیون ها سال پیش دایناسورها را از بین بردند، بزرگ هستند.

با این وجود هنوز اجرام کوچک تر بسیار بیشتری وجود دارند که شناسایی نشده اند و بنابراین دفاع سیاره ای در برابر صخره های فضایی سرکش، یک ضرورت است.

عکس کاور: پرتاب مأموریت دارت ناسا

Credit: Bill Ingalls/NASA

منبع: Space